Wiele osób zastanawia się, co się stało, że w Polsce mamy taki bałagan. Dla jednych, którzy są u steru, jest to istne eldorado, a dla pozostałych niepewność jutra.
Powody są dwa:
1. Kryzys przywództwa. Brak mężów stanu. Brak ojcostwa.
2. Brak orientacji w otaczających nas zjawiskach i zrzucanie odpowiedzialności na innych.
Można być liderem jakiegoś zjawiska, ale bycie ojcem jest już całkiem inną historią.
Lider jest odpowiedzialny za zjawisko, a ludzie są sprawą drugorzędną. Dla ojca człowiek jest ważniejszy niż zjawisko, co nie oznacza, że zjawisko nie jest istotne.
Dzisiejsze społeczeństwo ma komfort braku orientacji. Ludzie nie interesują się niczym poza sobą i ich komfortem.
Niestety, za brak orientacji zawsze płaci się cenę.
„Lud mój ginie, gdyż brak mu poznania” ( Ks. Ozeasza 4.6)
W takim samym stanie jest dzisiejszy kościół.
Brakuje mu rozeznania.
Powstają dziwaczne modlitwy: Panie modlę się o ludzi rządzących, aby byli wedle twojego zamysłu.
A gdyby zapytać się jacy mają to być ludzie, powstaje cisza.
Aby wyznaczać kierunek, kościół musi wiedzieć, w którą stronę iść. Kościół musi wiedzieć, że nie wszystko złoto co się świeci.
Tadeusz Lisiecki
