UKRYTE MECHANIZMY OBRONNE
“…Ja wam powiadam: Nie sprzeciwiajcie się złemu, a jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. A temu, kto chce się z tobą procesować i zabrać ci szatę, zostaw i płaszcz. A kto by cię przymuszał, żebyś szedł z nim jedną milę, idź z nim i dwie.”
( Ewangelia 5,39-41 )
Te słowa wzbudzają wiele kontrowersji…
Przez lata o nich myślałem i próbowałem dopasowywać je do życiowej codzienności…
Gdy wyszedłem z mentalności prawa, słowa te zaczęły brzmieć w moim duchu nieco inaczej.
Zacząłem pojmować, że nie stanowią one “nowo testamentowych” przykazań; ale są pewnego rodzaju “drogowskazem”, określającym kierunek przemian mojej duszy.
Flashback-i egocentryzmu-wybite niczym “matryca” na mojej duszy-potrzebowały niebiańskiego wstrząsu; a słowa Jezusa świetnie stymulowały ów wstrząs, pobudzając przepływ uzdrowieńczej Mocy.
Wydawać by się więc mogło, że “tajemnica” Chrystusowej wypowiedzi została rozwiązana i pomyślnie zastosowana w moim życiu; ale…
Im dłużej chodziłem z Bogiem-dogłębniej poznając Jego i mnie-zacząłem dostrzegać o wiele większy zakres Prawdy zawarty w powyższych wersetach.
Pracując z Duchem Świętym nad swoją duszą, zacząłem doświadczać wielkich zmian.
Wywracałem diabelskie schematy i wprowadzałem Boże mechanizmy.
Gdy warownie padały-cieszyłem się jak dziecko…
Zacząłem przeżywać bliskość…
Zacząłem przygodę z powierzaniem się…
I własnie w tym czasie, zacząłem dogłębnie rozumieć przytoczone przeze mnie po wyżej wypowiedzi Jezusa.
Pojąłem, że te zapisy nie są jedynie tym, co odkryłem i zastosowałem do tej pory, ale stanowią one DEFINICJĘ UKRYTYCH MECHANIZMÓW OBRONNYCH.
W najgłębszych zakamarkach duszy człowieka, zgrupowane są ukryte mechanizmy obronne.
Te mechanizmy, to utrwalone wzorce zachowań, które były dla człowieka sposobem na “przetrwanie”.
Te mechanizmy, to reakcje, słowa, “emocjonalne bomby”…
Towarzyszą im bardzo często demoniczne wpływy-wzmacniając ich manifestacje.
W/w słowa Jezusa mówią właśnie o tych mechanizmach, i pokazują w jaki sposób je zwalczać.
Nie dalej jak dzisiaj rano, rozmawiając z moją Żoną na pewien trudny dla mnie temat; absolutnie nieświadomie uruchomiłem taki właśnie mechanizm, ukryty głęboko w czeluściach moje duszy.
Brutalnie “obroniłem się” przed Agatą…
Moja obrona zamanifestowała się jako atak…
Zraniłem ją i siebie…
Mechanizm był tak silny, że mimo łez w jej oczach kontynuowałem swoją “obronę”…
Dopiero po chwili ( w której dokonałem “zniszczeń” ) zrozumiałem że schodzę na bezdroża błędu.
Zacząłem płakać i przepraszać Agatę…
Potem jeszcze klęczałem przez jakiś czas i płakałem przed Bogiem, zapraszając Ducha Świętego do miejsca, gdzie umiejscowił się ten mechanizm obronny.
Prawdziwa miłość nie broni się…
Zachęcam do rozbrajania ukrytych mechanizmów obronnych.
Bóg jest z Tobą w tym temacie .
Artur Ceroński
