Utył Jeszurun i wierzga – Utyłeś, stłuściałeś, zgrubiałeś – I porzucił Boga, który go stworzył, Znieważył skałę zbawienia swojego. (5 Księga Mojżeszowa 32,15)
Wielu ludzi przychodzi do Boga i z czasem sięga po swój sukces. Zdrowieją, bogacą się, żenią, wychodzą za mąż, uporządkowują swoje małżeństwa, kończą szkoły, wchodzą w zdrowe relacje itp. Korzystają „na maksa” z wymiany krzyżowej. Stają się szczęśliwi.
Zdawałoby się że taka sytuacja powinna wpłynąć na stymulację ich poświęcenia dla Królestwa – ale bardzo często tak nie jest… Ich sukces nie jest motorem wdzięczności, lecz wycofania się lub spłycenia. Dzieje się tak, ponieważ ich duchowe oczy schodzą z obrazu Dawcy na obraz daru.
Niejednokrotnie już widziałem, jak sukces w Chrystusie zatrzymał ludzi w służbie. Uszczęśliwili się i wyhamowali. UTYLI I SPOWOLNIELI. To żałosny widok. Za takim postępowaniem stoją demony. Widzą to i zacierają ręce.
Nie mam na to zgody. Apeluję do serc Bożych ludzi, którzy osiedli na laurach – WEŹCIE SIĘ DO ROBOTY!
Ciesząc się swoimi sukcesami WRACAJCIE NA NIWĘ BOŻĄ!
NIE OCIĄGAJCIE SIĘ!
NIE ODPOCZYWAJCIE JUŻ !
JESTEŚCIE TU NA ZIEMI PO TO, ABY SZERZYĆ KRÓLESTWO BOŻE SŁOWEM I CZYNEM.
Artur Ceroński
