NIE BĘDĄ SĄDZENI – BO UWIERZYLI… OSĄDZENI – BO NIE UWIERZYLI

5 lipca 2019
...
1 672 Views

Kto wierzy w niego ( w Jezusa; jako zastępczą ofiarę za grzech ludzkości ), nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego. (Ewangelia wg Jana 3,18 [dopisek w nawiasie jest mój] )

KAŻDY CZŁOWIEK, który aktem swojej wolnej woli UWIERZYŁ w zastępczą ofiarę Jezusa Chrystusa (w Jego śmierć za grzech ludzkości i zmartwychwstanie w ciele), ustanowiwszy przez to Jezusa Panem swojego życia, JUŻ NIGDY NIE STANIE NA SĄD BOŻY KU POTĘPIENIU (czyli rozliczeniu go za jego grzech niezależności od Boga, którego skutkiem jest wyrok skazujący, ponieważ: „…wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej…” oraz: „…z uczynków…nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek.” [List do Rzymian 3,18 i List do Galacjan 2,16]). Wskutek aktu wiary taki człowiek NA PEWNO PO ŚMIERCI PÓJDZIE DO NIEBA.

KAŻDY zaś CZŁOWIEK, który aktem swojej wolnej woli NIE UWIERZYŁ w zastępczą ofiarę Jezusa Chrystusa (czyli w Jego śmierć za grzech ludzkości i zmartwychwstanie w ciele), przez co nie ustanowił Jezusa Panem swojego życia, NA PEWNO STANIE NA SĄD BOŻY KU POTĘPIENIU (czyli rozliczeniu go za jego grzech niezależności od Boga, którego skutkiem jest wyrok skazujący – wieczny pobyt w piekle).

Uwierzenie to nie tylko wiedza o historycznym akcie odkupienia (lub religijna kultura wprowadzona jako „program” do umysłu człowieka), ale przede wszystkim OSOBISTE PRZEKONANIE, którego skutkiem jest OSOBISTE SPOTKANIE JEZUSA na poziomie duchowego przeżycia, powodujące ODRODZENIE DUCHA CZŁOWIEKA i WIECZNE ZJEDNOCZENIE Z BOGIEM w tym duchu.

Ci, którzy nie uwierzyli JUŻ są osądzeni obligatoryjnie (sąd przed Bogiem, będzie tylko swoistym aktem odczytania wyroku). Ratunkiem jest skorzystanie ze „świętej amnestii” czyli UWIERZENIE.

A zatem do dzieła “niewierzący”, bo jak powiada Ewangelia Mateusza 3,10 …już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona; wszelkie więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, zostaje wycięte i w ogień wrzucone…

Wierzącym – radości.
Niewierzącym – pokuty.

Artur Ceroński

.

Share This