Tekst: Mateusz Wnukowski
Wielu chrześcijan mówi „Boję się wyjść na ulice i głosić ewangelię, bo co inni pomyślą, co rodzina o mnie powie”. Ja też się bałem wychodzić na ulice, ale Bóg nam powiedział w swoim Słowie: „Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie” (Ewangelia Mateusza 10,32-33).
Słowo nam także mówi, że nie otrzymaliśmy Ducha świata, ducha lęku ale mamy Ducha od Boga. Duch, który daje nam śmiałość i odwagę w głoszeniu ewangelii.
Zatem nie czekaj bracie i siostro, idź i głos Ewangelie tam gdzie cie Pan posyła i głoś Słowo w mocy Ducha Świętego. Musimy pamiętać, że Królestwo Boże objawia się w mocy a więc nie głoś tylko, ale idź i uzdrawiaj chorych, wypędzaj demony… . Niech ten świat pozna żywego Boga, niech ludzie dowiedzą się o Bogu, który żyje, który dal swego Syna abyśmy my mogli żyć.
I rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie” (Ewangelia Marka 16,15-18).
