Wiara się nie upewnia. Wiara nie sprawdza, czy to już. Wiara to pewność, że już dawno się wykonało. Wiara ufa faktom. Stoi na prawdzie, że Jezus już wszystko zrobił, że Jego dzieło jest kompletne a krew wystarczająca.
Gdy staję w wierze, że ten fakt z przeszłości zapewnił mi już coś tu i teraz, przechodzę pewną drogę. Na początku, gdy się modlę, gdy wzywam imienia Jezus, przychodzą do mnie myśli z gatunku: „Myślę, że nie stało się nic” (jak z piosenki Wilków). Z resztą te myśli są jak wilki i chcą rozszarpać moją wiarę. Ale ja je rozganiam za pomocą krzyża. Dziękuję Ojcu, że On zawsze wysłuchuje moich modlitw. Przecież zanim jeszcze je zaniosłam, one już zostały wysłuchane i wypełnione przez Jezusa Chrystusa.
Dla otoczenia to wygląda na naiwność. Gdy mówię zgodnie z prawdą, w którą wierzę, podnoszą się głosy tych, którzy nie wierzą, ale mówią o tym, co widzą. To szemranie zawsze było i będzie, ale ono nie zmieni faktu.
Jednak to ono zwykle podsyca niecierpliwość mojego umysłu, który zaczyna domagać się fizycznych dowodów. Tymczasem jedynym moim dowodem jest śmierć Jezusa na krzyżu i Jego zmartwychwstanie.
Pod naporem świata i zmysłów umysł żąda zatrzymania wiary. Ale przecież Jezus się nie wycofał. Poszedł na krzyż, wykonał, co było do wykonania i powstał z martwych.
Więc chociaż na koniec rozhuśtane emocje przypuszczają atak, wiara w to, co mam z krzyża, bierze górę. Następnym razem jej falochron będzie jeszcze mocniejszy. I tak z wiary w wiarę… Tylko dlatego, że zamieniłam refren: „Myślę, że nie stało się nic” na „Bo On już otworzył mi drzwi”. To najlepszy refren na świecie 🙂
BO ON JUŻ OTWORZYŁ MI DRZWI
(na nutę „Nie stało się nic” Wilki)
Gdy wołam Go, cisza w krąg
myśli jakieś dziwne
Lecz prawdę znam, pewność mam
Czy to jest naiwne?
Dlatego wierzę Mu, chociaż tłum
szemrze dookoła
Zawsze już będę tu
Jego imię wołać
Bo On już otworzył mi drzwi
Bo On już otworzył mi drzwi
Umysł mój krzyczy: stój
lecz się nie zatrzymam
Czuję tak, jakby świat
chciał mnie dziś powstrzymać
A jednak wierzę Mu, chociaż bunt
rośnie w mych emocjach
Złamię go, zgaszę, bo
fakt to Jego Słowa
Bo On już otworzył mi drzwi
Bo On już otworzył mi drzwi
Nina Księżopolska
