…cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane… 1 List do Tesaloniczan 5.23)
…Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego… (Ewangelia Mateusza 22.37)
…nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione… List do Rzymian 6.6)
Temat serca to temat szeroki. Trzeba uważnie śledzić kontekst różnych części Biblii gdzie występuje słowo serce. W różnych jej miejscach, słowo “serce” jest używane zastępczo do określenia różnorakich elementów i sytuacji. W pewnych miejscach Starego Testamentu, “serce” oznacza DUCHA człowieka a w innych DUSZĘ człowieka. W jeszcze innych oznacza np. rodzaj INTENCJI, SZCZEROŚĆ, PRAWOŚĆ, PRAWDĘ itp.
Dopiero Nowy Testament jasno określa “serce”. W grece, słowo tłumaczone jako serce, to zwrot “CARDIO” i oznacza ono GŁĘBIĘ. A zatem, “SERCE”, TO NIE ELEMENT SKŁADOWY CZŁOWIEKA ( w przeciwieństwie do ducha, duszy lub ciała ); ale PRZESTRZEŃ ISTNIEJĄCA W CZŁOWIEKU.
“Serce”, to PRZESTRZEŃ DUSZY CZŁOWIEKA, POŁOŻONA “NAJGŁĘBIEJ”, CZYLI W MIEJSCU “STYKANIA” SIĘ Z DUCHEM CZŁOWIEKA.
Ta przestrzeń, jest najbardziej “przesiąknięta” istotą ducha.
“Serce”, to UŚWIĘCONA CZĘŚĆ DUSZY.
“Serce”, to NAJBARDZIEJ POSŁUSZNA DUCHOWI CZĘŚĆ DUSZY.
“Serce”, to NAJSILNIEJ PRZEMIENIONA NA OBRAZ DUCHA CZĘŚĆ DUSZY.
Mówiąc o “sercu”, należy rozumieć NAJZDROWSZE INTENCJE, NAJSZCZERSZE PODEJŚCIE, NAJBARDZIEJ PRAWY OGLĄD, NAJGŁĘBSZE ZROZUMIENIE.
Twierdząc że “coś jest z serca”, nie należy łączyć tego z emocjonalnością czy też inną formą przeżywalności – należy natomiast ( w takowym stwierdzeniu ) uznawać NAJWYŻSZĄ PRAWOŚĆ, UCZCIWOŚĆ, SZLACHETNOŚĆ INTENCJI I ZUPEŁNE ODDANIE SPRAWIE.
C.D.N.
){kind=link}
