On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym (Ewangelia wg Jana 3.30)
Werset ten, jest jednym ze sztandarowych tekstów religii…
Religia używa go, aby wmówić ludziom Bożym, że muszą skupić się na eliminowaniu cielesności. Ton, w którym religia to przekazuje, jest tonem nakazowym. Sugeruje przez to, że bez tego “umartwiania cielesności” życie człowieka Bożego nie będzie należycie święte i człowiek ów odpowie za to prze Bogiem.
W rzeczywistości jednak werset ten obrazuje nam ważną duchową zasadę i nie ma nic wspólnego z wywodami religii. Mówi nam, że człowiek który przyjął Jezusa Chrystusa jako osobistego zbawiciela odradza się duchowo i staje się WEWNĘTRZNYM CZŁOWIEKIEM, czy też ODRODZONYM DUCHEM.
W jego duchu teraz mieszka Jezus (jako Duch Święty) i człowiek Boży stanowi w swoim duchu ABSOLUTNĄ jedność z Bogiem.
W związku z tym zaczyna w nim zachodzić pewna reakcja. Otóż jako duch rozwija się (WZRASTA) powodując eskalację, KTÓRA DOPROWADZA do tego że człowiek zewnętrzny (czyli wszystko, co na poziomie duszy i ciała doprowadzać mogłoby do blokowania prawidłowego rozwoju) MUSI STAWAĆ SIĘ MNIEJSZYM.
A zatem, w/w werset nie jest nakazem do unicestwiania cielesności; tylko informacją, że GDY CZŁOWIEK BOŻY ROZWIJA SIĘ DUCHOWO, TO JEGO CIELESNOŚĆ BĘDZIE w związku z tym SYSTEMATYCZNIE NIWELOWANA.
Szalom.
Artur Ceroński
